Boem!
“Dag commandant Dedonder!”
“Dag korporaal-chef Verstrepen!” Het gebeurt niet elke dag dat deze soldaat dit bureau binnenkomt, zeker niet sinds het “bemand” wordt door een vrouw.
Ze kan moeilijk haar Waals accent verbergen in het Nederlands dat ze probeert te spreken. Maar zoals iedereen, behalve Bouchez, doet ze haar best om de lager gestreepte te woord te staan in zijn moedertaal.
“Ik kom de aansteker lenen voor onze barbecue want zoals u weet na de jaarlijkse schietoefeningen is er onze eerste grillade waarop u van harte welkom bent’” vervolgde de twee strepen.
“Ik zal er zeker zijn maar wees wat voorzichtig met de barbecue en zet de munitie maar ver genoeg van de merguez, je weet maar nooit!” besloot de nieuwe overste vanachter haar camouflagemasker.
Eenmaal opnieuw in de open lucht die rook naar vertrouwd buskruit, stelde de korporaal-chef vast dat hij waarschijnlijk te laat was met de aansteker. Het vuur lichtte al op aan de einder. Hopelijk hebben ze nog wat saucissen overgehouden, bedacht hij, terwijl hij zich verder haastte.
Belleman