De mannen van de zagerij…
Ken je ze nog de mop met een baard zoals Methusalem?
Die kerel die in een zagerij werkte en telkens met drie collega’s iets ging drinken. Bij de bestelling brachten ze maar twee pinten in plaats van vier… ra ra. Je weet het en als je het niet weet vraag het dan. Als je het weet, waarom vraag je het dan? (Slissen en Cesar)
Neen! Ik ga eens zagen op die rakkers die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid en het onderhoud van de Assesteenweg. Bespaar je de moeite lokale criticasters, het is niet de gemeente!
De steenweg was vroeger een provinciale weg maar werd een gewestweg, Vlaanderen dus. Een wat wij zelf doen, doen we beter, althans volgens de dure slogan van het bureau dat hiervoor werd ingehuurd.
We gaan het hier niet hebben over het wegdek voor de auto’s, die kwaliteit zijn we intussen gewoon geraakt. Waarom zie je zoveel terreinwagens rondrijden? Hier en daar wat smurrie smeren maar het broodnodige onderhoud blijft al jaren achterwege. Reden: blijkbaar wachten ze op de grote werken. Of “is it waiting for Godot”, die kwam ook niet opdagen.
Neen, we gaan het hebben over de staat van de fietspaden, of hoe noem je dit mountainbikeparcours dat onze steenweg afzoomt? Daar ik omwille van “mijnen fysieken toestand” de raad kreeg om wat meer te fietsen, fiets ik dus ook meer. Zo zijn we, als ze ons iets zeggen, doen we het…of is dit laatste wat ironie?
Ik kom dus op een zonnige dag de Morette afgereden met mijn fiets. Het was een tijd geleden en ik was vergeten hoe dit fietspad erbij ligt. Putten, bulten en versierd met onkruid en brandnetels. Wie hier naar beneden komt zoals schrijver dezes stuk, die weet wat Sven Nijs al die jaren heeft afgezien. Alhoewel Nijs nog nooit de netels zal gestreeld hebben tijdens zijn veldrit.
Levensgevaarlijk is dit pad! Dit is nog een mooi woord. Als hier iets ernstig gebeurt door de staat van het fietspad, moeten ze er daar in Brussel een paar wegsteken. Zonder eten! Wat zeg ik: zonder drank!
Same story op het stuk van de bareel richting autosnelweg. Dit is geen fietspad maar een avontuurlijk bospad dat slingert langsheen kleine vijvers waar plaatselijk kampioen visser Kris VDC makkelijk een paar ochtenduren kan spenderen zonder zich te vervelen. Helaas ook zonder ene vis en met veel amorse verspild…
Maar kom, we mogen niet klagen op het stuk van de bareel richting verkeerslichten Lombeek is er wel geen fietspad! Naar Wambeek is er dan wel weer een. Een rode streep die onbeschermd rakelings langs de drukke baan loopt. Zo koopt men in Vlaanderen zijn geweten, wat we zelf doen, doen we beter. Mijn oor!
Onzen Ben (Weyts) nodig ik met aandrang uit om in Ternat deze paden te komen verkennen. Hij brengt best zijn helmpje mee. Die heeft hij toch in soorten want hij mag niet op televisie komen of hij staat te pronken met een wit, rood of geel hoofddeksel. Telkens het moment om te pochen hoeveel hij wel eventjes heeft geïnvesteerd in de veiligheid van de modale mobiele Vlaming en dat ze de volgende keer maar beter opnieuw voor hem stemmen. Dit laatste zegt hij wel niet, maar kom, we mogen als eens zeveren toch?
Dus bij deze! Ik pomp alvast mijn banden nog wat straffer op en kijk uit naar ons fietsmoment. Een paar beleidsmensen van Ternat mogen mijn fietspomp even lenen, dan rijden we samen? De helm doen we enkel op als we in beeld komen… Ik kan ze ook het adres bezorgen waarop Ben te bereiken is en een postzegel bezorgen.
Belleman
