De Mont Ventoux en Ternat, een verhaal apart
.JPG)
Het groepje wordt kleiner, dat zien ze zelf wel. Maar aan vindingrijkheid en initiatief ontbreekt het hen niet. Na voldoende de Belgische cols te hebben verkend, besloten de mannen van de KOL (Kring van Oud Leiders Chiro Lombeek) 20 jaar geleden, om het serieuze werk aan te pakken. Gedaan met de Morette, op naar de grootste cols. Een kleine col in het glas, maar een grote voor de wielen, het zou een mooie werktitel kunnen zijn. Een groep (oneerbiedig bende)? zoals ze schaars worden. Opzetten op sterk water?
No mountain high enough?
Inmiddels een tiende editie. Tijd om ons oor te laten gloeien, want om verhalen zitten deze pedaalridders niet verlegen. Maar naar goeie gewoonte is alles niet voor publicatie geschikt…Elke coureur heeft zijn geheim en dit is niet altijd een geprepareerde bidon.
Luk Platteau, jullie welbekend als toneellegende - oud-leider - oud schooldirecteur, nam het initiatief om grote meerdaagse tochten uit te stippelen waarbij de zware beklimmingen een constante vormden. Er waren van bij aanvang heel wat KOL-leden bereid om de calvarie mee te maken. Het werd jaar naar jaar driester. Gelukkig liet men er telkens een jaartje tussen om zich wat rust te gunnen en het thuisfront wat te sussen. Zo zijn deze mannen al 20 jaar bezig met deze organisatie.
Dit jaar voor de tiende keer en dus kon de vertrouwde Mont Ventoux niet ontbreken. Denk u niet dat ze daar van wakker liggen. Ik geef je een greep uit de bergen die werden bedwongen: Col de la Madeleine, Alpe D’Huez (Lucien zijn berg), Col de Vars, Col de l’Izoard, Tourmalet, Aubisque, de Galibier, te veel om op te noemen. Allen spreken ze tot de verbeelding. Sommige van deze cols werden verscheidene malen opgenomen in het programma.
Luk zorgt voor een gedetailleerd roadbook en verkent vooraf de route en de hotels. Dit jaar rijden ze vijf dagen met vertrek in Le Puy en Velay, gekend van de Tour. Het is pas de vierde dag met aankomst in Vaison la Romaine dat ze onderweg de Mont Ventoux beklimmen, le Dieu de la Provence. Als je de uitgeschreven gids leest, zou je zo op je (elektrische) fiets kruipen. Dit jaar zijn er wat minder fietsers en wat meer begeleiders.
Koken en rijden
Al die jaren kon deze ploeg rekenen op een stel vaste begeleiders die mee de sfeer bepalen voor de renners. Jacques Dehertog, geen onbekende in het Lombeekse verenigingsleven, is steeds de kok van dienst geweest. Niet zo maar een kok maar eentje die het met zijn ingerichte bestelwagen wist te presteren om de meest verrassende en luxueuze gerechten op tafel te zetten. Tijdens een rit werd er verse kreeft geserveerd boven op de Galibier! Het moet kunnen volgens Jacques… Zo had hij dat jaar het voornemen om telkens een vijf gangenmenu te prepareren. Ca vaut le détour, zou Michelin zeggen! Opletten wel voor de alcohol die er soms bij hoort, de fiets en de tocht zijn immers onverbiddelijk.
Het moet gezegd dat Jacques het ook (slechts eenmaal?) presteerde om met zijn menu te staan wachten op de verkeerde berg, een detail…Een probleem dat snel door de foodtruck van deze kok werd verholpen tot grote voldoening van het hongerige peloton.
Persoonlijk zag ik deze groep vrienden in 2003 hun laatste rit maken in Frankrijk met aankomst op de Izoard. Was hier doping in het spel, een elektrisch motortje? Niks van dit alles, puur talent en wilskracht zorgen ervoor dat deze mannen de eindmeet halen, Belleman kan getuigen. Hierbij wordt soms de grens wel eens overschreden. Ik kon het met eigen ogen meemaken hoe een deelnemer bij het begin van de klim onwel was en langs de kant de alpenbloemen aan het sponsoren was. Wat later kwam hij “grimlachend” boven op de top, de zoveelste prestatie van een rijk gevuld palmares en geprezen door de andere deelnemers. De groepssfeer is beter dan eender welke bidon.
Afwachten wat het dit jaar wordt. Het zijn wat minder dagen, maar het is in alle geval een mooi gebied waar gefietst wordt. Bij fietsers KOL kijkt men er dan ook verlangend naar uit en zijn ze zoals steeds benieuwd wat Jacques dit jaar uit zijn koksmuts zal toveren.
Foto: de groep fietsers en begeleiders (niet iedereen was aanwezig), Luk Platteau; Jacques Dehertog
Belleman