Een dier met een hoofd en benen
Die ene trouwe lezer waarvan de naam me even ontsnapt, weet het wel: deze pagina’s gaan heel vaak over ernstige zaken. Politiek, malversaties, aanklachten allerhande, oproepen tot leesvaardigheid... het passeert allemaal de revue en ik ben er zeker van dat de mens die zich inspant om dit allemaal te volgen, laat staan te begrijpen vaak moedeloos moet zuchten.
Ik besef wel dat kleine dingen het plezier uitmaken van ons aardse leven. Daarom deze oprechte oproep/rappel.
Geachte burgervader
Deze morgen herinnerden onze kleinkinderen bij het verorberen van de zoveelste pannenkoek aan hun vroeger gestelde vraag. Het was mijn echtgenote die ze je al voorlegde op het terras van de drankgelegenheid tegenover je ambtswoning.
Het was er druk en er vloeide wat drank daarom misschien is deze hartenwens van onze snotneuzen aan je aandacht ontsnapt? De achterkant van een bierkaartje kan hier wonderen doen.
Elk jaar bij het doorknippen van het lentelint, kijken we met zijn allen uit naar de komst van de prachtige paarden. Ze worden voorzichtig gedropt in de ruime weides tegenover onze woning. Elke dag zien we ze lopen, grazen, draven. Deze edele dieren zijn een lust voor het oog je zou zowaar vergeten dat er verderop verkeer voorbijraast. Zeker voor de oudste kleindochter die zich een kleine amazone waant is het een festijn.
Zij was het die een tijd geleden de vraag stelde: kan de burgemeester er niet voor zorgen dat de paarden een naamplaatje dragen zodat we ze bij naam kunnen roepen voor hun Horta-koekje? Misschien moet de baas van de gemeente ook zorgen voor een zebrapad voor de deur zodat we veilig de weide aan de overkant kunnen bereiken? Slim als ze is beseft ze ook wel dat ze veel eist van jou daarom zei ze deze morgen dat een voetgangersbrug ook wel zou volstaan...:)
Ik durf je dit te schrijven omdat ik besef dat je ook wel kan genieten van de kleine mooie dingen van het leven. Het hoeft niet altijd over organigrammen te gaan en beleidsverklaringen op een A viertje.
Hopende hiermee je geheugen wat ondersteuning te hebben geboden durven de kleinkinderen hier rekenen op je medewerking.
De reden dat ik dit als opa neerschrijf is dat de oudste in haar gedrevenheid soms wat onleesbaarder durft schrijven en jij weet als geen andere dat belangrijke boodschappen best duidelijk worden opgesteld.
Een stevige linker en al bedankt op voorhand.
i.o. van Anna, Belleman