Een vijs kwijt
Met een helkleurige veiligheidshelm die pal boven op zijn te weelderige haardos staat, is deze man zijn beurt aan het afwachten. Blijkbaar kan je aan de kleur van de helm zien hoe belangrijk iemand is in de rangorde van de werf. Een ingenieur draagt wit heb ik me laten vertellen. Deze is knalrood, misschien lid van die vereniging van werknemers?
Zijn kledij bestaat niet uit zomaar een versleten jeans maar een echte outfit die rechtstreeks van het rek komt van de gespecialiseerde winkel. Snickers is niet alleen snoepgoed heb ik geleerd maar ook modieuze werkkledij, bijna te mooi om vuil te maken en met heel veel opbergzakjes. Zijn mondmasker is wat minder proper dan je zou mogen verwachten maar het plaatje van een kerel die net van een vuile maar noodzakelijke bezigheid wordt weggenomen klopt helemaal! Om aan te schuiven! In een te lange rij! Niemand wacht graag, vraag het maar aan de duivensjappers.
Een meute die hunkert naar de prik in de hoop naar de Costa del Stella te kunnen trekken of toch nog Werchter te halen. Ik ga er ook middenin staan, gewoon om even de grens over te geraken deze zomer. Maakt niet uit waar naartoe, liefst naar mijn Griekse vrienden.
De kerel vertelt ons graag in een gebroken Nederlands doorspekt met wat Engels van Manuel van Fawlty Towers dat er normaal niet zoveel volk staat aan deze doe het zelf zaak in Dilbeek. Ja meent hij de mensen zitten thuis en knappen allerhande kleine klussen op. Hij komt er zeker wekelijks, zijn baas heeft er een rekening die loopt als een zieke neus.
Andere mensen vertellen met ongeruste ogen over de vele mensen uit hun kennissenkring die tijdens deze tweede golf ziek zijn geworden en sommigen overleden. Het zoemt daar in die sliert vertelsels maar wel op veilige afstand van mekaar, niemand is echt te vertrouwen. Wie weet komt die wel uit Londen.
Eindelijk is de werkman aan de beurt en men vraagt hem de linker bovenarm te ontbloten voor de dreigende naald. Wat is dat hier zie ik hem denken. Ik sta hier wel aan te schuiven voor vijzen en wat roofing. Een prik? Dat konden ze wel wat vroeger in de rij gezegd hebben, dan was hij wel naar de Brico geweest.
Zijn baas zal niet tevreden zijn: geen gerief en een uur gebrost, hopelijk betaald?
Belleman