Feestdag van de democratie?
Morgen staan we in de rij. We zijn dat onderhand gewoon van de file en bij de beenhouwer. Maar de rij van morgen is wat belangrijker. Het is de kiesplicht die ons oproept, regen of niet, weten of niet weten, met of tegen de goesting.
Het is voor vele politici ook de (af)rekening. De rekening krijgen voor wat ze deden, zeiden of nalieten te doen. Wat we niet kunnen zeggen van dit landje is dat het je niet de kans geeft om je mening te verkondigen, je opmerkingen te formuleren of gewoon zelf deel te nemen aan het politieke spel.
Ik behoor nog tot de naïevelingen die menen dat de meesten aan politiek doen vanuit een oprechte bevlogenheid voor een betere maatschappij.
Vergis ik mij? Onthouden we morgen enkel de overdrijvingen en het racistische opbod die campagneleiders ons in de strot hebben geramd? Is politiek werkelijk zo eenvoudig als de vijf lijnen die de krantenadvertentie poneert? Is dit land te complex geworden en zijn we te veel bezig met regelneverij die uitput en mensen doet denken aan Absurdistan?
Wie zal het zeggen? Een ding is zeker: morgen gaat deze kleine man zijn democratisch recht uitoefenen, hij gaat stemmen. Voor wie, dat weet ik en ik alleen. Ik beschouw het als mijn recht en niet als mijn plicht, alhoewel de wetgeving het anders zegt. Ik ga ze het eens goed zeggen morgen in dat stemhokje, nu gaan ze wel moeten luisteren…
Of maak ik van mijn stem een positieve keuze voor een open en rechtvaardige samenleving met voldoende zorg voor mekaar en een plaatsje voor allen ongeacht afkomst of rang?
Voor mij mag het vraagteken in de titel vervangen worden door een uitroepteken.
En denk eraan potlood niet nat maken, dat computerding zou je gek verklaren.
Belleman
