Het mag eens gezegd!
Deze morgen toen ik mijn krant uit de bus haalde, vond ik een grote plasticplaat voor de deur. Het leek me een beschermplaat voor de onderkant van een motor van een bestelwagen of een lichte vracht. In alle geval een plaat van een meter op anderhalve meter.
Ik legde het ding op mijn parking voor de deur en belde naar het centrale onthaal van de gemeente. De mevrouw (Véronique) noteerde mijn probleem en bedankte me om het uit de weg te leggen. Dit bedankje kwam lekker binnen.
Nog geen halfuurtje later was er al iemand van de werkliedendienst om de plaat op te halen. Van een snelle en voorbeeldige service gesproken, dit mag ook eens gezegd! Alvast bedankt!
Waar ik minder voor bedank, is het zwerfvuil dat blijft komen. Er gaat geen week voorbij of ik steek wel wat petflessen of afval in mijn vuilniszak. Het stopt niet.
Nochtans wordt het bijna wekelijks verzameld door de gemeentediensten.
Wij allen hebben hier de verantwoordelijkheid voor het openbare domein.
Ik blijf in mijn onnozelheid geloven dat het gaat om slechts een paar hardleerse burgers die hun eerbiedwaardig gat vegen aan alle afspraken rond milieu. De hoeveelheid zwerfvuil doet me echter ook twijfelen...Het fenomeen lijkt onuitroeibaar. Ik heb me voorgenomen dat de eerste maal dat ik er eentje betrap op sluikstorten, ik officiële stappen onderneem. Hopelijk met de nodige boetes tot gevolg.
Misschien moeten we allen samen wat meer op onze hoede zijn voor dit probleem?
Belleman