Ne kassei naar zijne kop!
“Hoe bestaat het dat een vreemdgaande cocaïnesnuiver, dronken chauffeur en belastingontduiker die de laatste vijf jaar geen koers van belang meer won, toch de Vlaamse chouchou op twee wielen werd?”
Schiet me niet direct af, het is opnieuw een straf stukje van Hans Vandeweghe, deze ochtend in de weekendbijlage van “De Morgen”. Als beschrijving van ons aller held Tom Boonen kan het tellen. Nadien komt er wel een duidend verhaal maar toch. Choqueren en dat net voor de laatste koers van ons Tommeke, je moet maar durven. Je zou in eerste instantie een kassei naar zijn hoofd gooien! Of liever niet, want we bewaren deze kassei als trofee voor ons aller Tom als hij zondag in Roubaix de koers wint voor de vijfde keer.
Ik herinner me bepaalde feiten waar Vandeweghe naar verwijst nog in de verre verte, maar eigenlijk was ik ze al lang vergeten. In het geheel van de historie van onze Vlaamse wielergod, hebben ze naar mijn mening ook geen belang meer. Mensen moeten leren omgaan met een “stardom” en maken fouten door te veel geld, slechte omkadering en de immense druk van het BV zijn. Dat dit leren met vallen (toepasselijk voor de koers) en opstaan gepaard gaat, is vanzelfsprekend. Net als de riante uitvergroting van dergelijke feiten in een pers die ervan leeft.
Vandeweghe heeft mooi klappen, zonder figuren als Tom Boonen had hij niets om over te schrijven, want wat is er nu boeiend aan een sportfiguur die netjes binnen de lijntjes kleurt en om acht uur in zijn bed ligt. Geef mij maar onze chouchou, zijn Lore en zijn tweeling!
Toppunt is dat hij met dit alles, los van de moeilijke persoonlijke momenten, wegkomt bij het grote publiek. De voorbije weken waren de weken van Tom, soms misschien overdreven maar ik geef toe: ik heb steeds gekeken. Ik had steeds een warm gevoel alhoewel ik geen echte sportfanaat ben. Hoe deze Kempenzoon met zijn lachende pretoogjes je inpalmt, je zou hem zo onze minister van defensie maken die moet communiceren over onze F-16’s. Je gaat mee in het verhaal! Zijn boodschap is rechtuit, authentiek en nooit froisserend, aan weinigen gegeven.
Ik ga hem absoluut missen en samen met mij nog vele andere (ook vrouwelijke) supporters. Hij doet me soms denken aan Koen Wauters die ook met één blik in de lens half Vlaanderen in zwijm doet vallen. Je hebt het of je hebt niet. Er zijn er weinigen die me al in de Lidl hebben binnen gekregen. Deze Lidl gaat het moeilijk krijgen als Tom verdwijnt uit het peloton, desondanks hun “fruitfiets” die ze dit weekend nog gebruikten in een geslaagde paginagrote advertentie.
Als Sagan slim is en hij wil nog koersen in ons landje, valt hij op een doordachte manier op de laatste kasseistrook…natuurlijk zonder al te veel erg.
Belleman
