Pedro
“Hij staat op rood!” komt Angèle vertellen aan onze Doorluchtige Voorzitter die in bijberoep ook voor echtgenoot speelt. “Dat kan” was het nogal laconieke antwoord van de grote Roerganger van onze Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO).
Normaal zo een reactie, hij heeft wel andere zaken aan zijn hoofd! Oekraïne met kameraad Vladimir, de energiefacturen, de ruzie tussen Egbert en Bart, het WK vuile koers tussen de Amerikaanse koeien, pachter Petrus die niet langer wil dat er gevaccineerd wordt in zijn grote stal… Wie gaat dit anders allemaal beheren en/of oplossen?
Maar hij weet ook dat er reactie verwacht wordt als onze First Lady wat vraagt. Hij hijst zich uit zijn comfortabele zetel, nog gekregen van JFK zaliger, hij let op dat hij niet struikelt over de vele rechtstreekse telefoonlijnen met de wereldleiders (ook die van de naburige Vrijstaat) en sloft naar de Willems-veranda die tegen de keuken aanleunt. Hij tikt met zijn rechterwijsvinger op het glas van de barometer een gebaar dat hij leerde van zijn overgrootvader.
De wijzer van de meter geeft geen krimp. Onze Voorzitter van onze enclave heeft zijn echtelijke plicht voor vandaag gedaan en schuift terug naar zijn wereldzetel terwijl hij en passant Angèle zijn bevindingen meedeelt.
“Maar slimmeke!” is haar reactie “ik bedoelde de barometer die de vieze russen opvolgt en waar Pedro maanden aan gewerkt heeft!” “Hoe kan die nu op rood staan?” vroeg onze Voorzitter van tussen zijn kameelharen pantoffels “de intelligentsia van het aanpalende koninkrijk heeft nog maar net volop versoepelingen aangekondigd, heel het landje is aan het stretchen!”
“En toch staat hij op rood” was het laatste woord van Angèle vooraleer ze begon aan haar wafelbeslag.
Belleman