Terrasrosé

Onze Voorzitter vroeg me dit te publiceren. Het is niet zijn gewoonte en ik heb zijn brief een paar keer goed nagelezen. We zien wel.
Dag Premier
Ik ben langzaam fan geworden wat me eigenlijk wat verwondert. Ik voel me eerder al lang sociaaldemocraat maar kan jouw versie van sociaalliberalisme wel appreciëren.
Deze week echter vind ik, en wie ben ik, dat je een eerste blunder hebt begaan door mee te gaan met het gehuil van de wolven in het bos in casu Jambon. Je hebt de hete adem van N-VA, opgehitst door het feit dat ze al maanden geen greep hebben op de situatie als grootste partij, gevoeld deze week en dat doet geen deugd. Je wou hen een stuk voor zijn door je vroegtijdige communicatie, een goed manoeuvre.
Maar om dit opzet te doen slagen heb je een stuk van je eigen strakkere pad dienen op te geven om toe te geven aan het morrende volk. Politiek? Zeker en vast maar geen grote, ik verwacht andere dingen van politieke leiders. Populaire Wannes spelen voor soms losgeslagen roepers wiens navel van de wereld een caféterras is, mag niet jouw ambitie zijn, daarvoor ben je te straf.
Voeg hierbij dan nog het gedrag van collega Frank en ik kan menselijk gezien begrijpen waarom je overstag bent gegaan. Het grote gelijk van de professor kan soms irriterend zijn en toch heeft hij meestal gelijk. Het is vaak zijn ergerende stijl die mensen het harnas injaagt en uiteindelijk niet meer doet luisteren naar zijn inhoud.
Het is zoals een dokter die je komt zeggen dat je longkanker hebt, een harde boodschap, maar die je nadien in het belachelijke trekt door blijven te roken goed wetende dat de dood volgt…
Je gesprek in Terzake deze week was verhelderend, vooral je definitie van vrijheid op dit moment vond ik mooi. Het is ook mijn theorie als ik sommigen hoor ratelen hoe moeilijk ze het wel hebben en dat hun vrijheid beknot wordt.
Om te eindigen (als je dit al te lezen krijgt) Socrates wist het: al de dagelijkse dingen die ons omringen zijn maar een afschijnsel van de echte werkelijkheid. De wijze man (wijsgeer) kijkt over het muurtje.
Blijf over het muurtje kijken maar ik besef tegelijk ook dat dagelijkse beslommeringen en kleine zaken soms het zicht kunnen vertroebelen.
Getekend:
Voorzitter Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO), de enige met een bordes.