Zo vroeg!

Na het verorberen van zijn witte (hij heeft tijdens de vele oorlogen genoeg bruinbrood gegeten) pistolet van de hofleverancier is het tijd voor de koffiekoek met een stukje appel. Nog wat stevige koffie erachteraan en hoe kan de zondag beter beginnen voor onze grote Roerganger van onze Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO)?

Maar daar is de radio, het constant taterende ding. Het nieuws doet het bloed stromen niet alleen aan de fronten maar ook aan de keukentafel, zij het dan hier figuurlijk natuurlijk. Onze Doorluchtige President durft al eens de knop om te draaien wegens overdaad aan onheilspellende berichten.

Waar hij zich wel nog kan in vinden is de soms goed gekozen muziek. Het blijft hem verwonderen dat terwijl hij nog in zijn pyjama aan de ontbijttafel zit, er al een voltallig orkest opgekleed en monter leuke melodieën serveert! Hoeveel volk zit er niet in dat kleine muziekdoosje en zo vroeg?

Dat de Rudy al vroeg komt verslag doen zijn we langzaam gewoon maar zo een orkest, geef toe!

Angèle giet de laatste kop koffie uit terwijl onze Voorzitter zijn rode telefoon neemt, het crisistoestel. Als ze zich naar de keuken begeeft hoort ze haar huisband nog zeggen:” Zeg Joe is dat nu echt nodig wat daar allemaal gebeurt? Kan je niet zorgen voor een staakt het vuren? De mensen klappen hier al achter je rug.” Het blijft wat stil aan de andere kant, waarschijnlijk moet hij nog zijn hoorapparaat opzetten?

Belleman