Zwarte(!) Pieten sparen de roede niet!
Zeg nu zelf: een uitnodiging van de Sint en zijn Zwarte Pieten voor een persconferentie! Wie durft dit naast zich neerleggen?
Als ik terugdenk aan de Sint van mijn kindertijd vult de kamer zich met een roze wolk van warme nostalgie. Geen frustratie over dreigende zwarte knechten met rode lippen, geen handtastelijke bisschop/Sint. Neen, een oom die Sint speelde, wat zeg ik, Sint was! Vergezeld van een Zwarte Piet belde hij aan, ons moe ging openmaken. Het deurgat was goed gevuld. Lag het aan de bescheiden deur of aan de imposante heilige man?
Een zware job, zeker als je zag hoe moeilijk hij het flesje bier uitdronk met die indrukwekkende baard. Een flesje dat ik aan de schouw had klaargezet samen met een raap voor het paard van de Sint. Ja, toen vond je nog rapen op het veld, het is eens wat anders dan de alom tegenwoordige maïs van vandaag. Zie je je al de Spaanse tarwe klaarzetten voor de witte schimmel…?
De Sint verontschuldigde zich elk jaar omdat zijn paard er niet bij was. Het ene jaar was het verkouden… Het jaar daarop leek het hem te gevaarlijk om met het beest ’s avonds buiten te komen wegens te donker. Zoals jullie misschien weten: een paard heeft niet direct de wettelijke verlichting. Het zou nog gevaarlijker zijn dan handsfree bellen achter het stuur!
We bleven graag geloven in de Sint. Want mijn zus en ik hadden snel door dat dit geloof flinke geschenken opleverde. Als we stopten met ons geloof in de man, waren we hier niet meer zo zeker van. Het jaar dat we echter aan de Piet opmerkten dat zijn witte kraag toch wel heel zwart was, werd het spelletje gestopt. Oom kwam wel nog zijn pint drinken, de geschenken werden nog geleverd, maar de magie was weg.
Magie weg! Terug naar de harde realiteit van vandaag waar een aantal plaaggeesten de rol van Zwarte Piet contesteren. Het blijkt de reden voor de persconferentie van de Sint en zijn twee Zwarte Pieten. Ze vinden nog de tijd in deze drukke periode om hun mening te verkondigen aan de pers.
De mannen pikken het niet dat Vlaanderen, in het spoor van Nederland, deze hetze over Zwarte Piet overneemt. Dit kabaal komt er vanwege een aantal politiek “correct” denkenden, die niet doorhebben dat ze zo een rijke (en voor kinderen voordelige) authentieke traditie op het spel zetten. En erger nog, de baan van de zwarte Pieten bedreigen en waar vind je vandaag nog als gekleurde medemens makkelijk een andere job? Daar al eens aan gedacht, voegt de magerste van de twee Pieten er aan toe.
De Sint zelf steunt zijn “knechten” in hun verzet. Hij is nog maar pas hersteld van de hetze naar aanleiding van een vrijpostige West-Vlaamse bisschop en nu dit. Trop is te veel!
Het woord knecht mag ook niet meer gebruikt worden. Wat doen we dan met het mooie liedje dat duizenden kinderen elk jaar zingen: “Zijn knecht staat te lachen en roept ons al toe”. De vuilbak in? Komaan dit kan toch niet zegt de zwartste van de twee Pieten. Iemand helpen is niet noodzakelijk knecht spelen. Zijn we er niet om mekaar te helpen? Je kunt moeilijk van een oude man als de Sint verwachten dat hij alleen op al die daken klautert? Zeker niet met die spectaculaire toename van de zonnepanelen, zo gaat de dikste verder, terwijl hij wat meelijwekkend naar de Sint kijkt.
Als zwarte Pieten protesteren ze met klem tegen wat er gebeurt in de media. Ze vinden het compleet overbodig en het brengt onze kinderen nog meer in de war. Blijkbaar leven er hier in Vlaanderen mensen die ons koloniaal verleden nog niet helemaal hebben verwerkt, zo oppert de dikste van de twee. De Sint kijkt streng in zijn richting, want het liefst van al wil zijne heiligheid de rust bewaren. Maar dat is buiten de Pieten gerekend, tenslotte gaat het om hun job waar ze al die jaren voor hebben gestreden.
Ik denk aan het zinnetje” wie braaf is krijgt lekkers, wie stout is de roe”. Misschien is het tijd om de roe boven te halen als ik onze Pieten hun verontwaardiging zie.
Ik beloof hun actie onder de aandacht te brengen, terwijl ik net als mijn oom vroeger, nip van mijn flesje. Bij het buitengaan, komt de dikste Piet me nog wat in het oor fluisteren. Achter zijn rug zie ik de Sint meewarig fronsen. “Heeft die directeur van het Minderhedenforum geen belangrijker katten te geselen dan ons, Zwarte Pieten? Misschien moet hij uitkijken naar een vacature in Nederland daar gaat dergelijk bakfietsgedram er in als zoete koek”.
De zwartste Piet is eerder commercieel aangelegd. “Wil je ook vermelden dat we nu zaterdag 26 november alle brave kinderen verwelkomen in café De Web in Lombeek. Stoute moeders mogen meekomen.” Men is blijkbaar niet zo heilig als men zich wil voordoen…
Bij foto: De Sint diende heel erg aan te dringen bij de Pieten om op de foto te staan. Eentje wou absoluut niet, de tweede draaide zich uit protest boos weg van de camera.
Belleman (die hoopt op lekkers)